TokDrift: Wanneer LLM in subwoorden spreekt maar code in grammatica
TokDrift: When LLM Speaks in Subwords but Code Speaks in Grammar
October 16, 2025
Auteurs: Yinxi Li, Yuntian Deng, Pengyu Nie
cs.AI
Samenvatting
Grote taalmodellen (LLM's) voor code maken gebruik van subwoord-tokenizers, zoals byte-pair encoding (BPE), die worden geleerd uit een mix van natuurlijke taaltekst en programmeertaalcode, maar die worden gestuurd door statistieken in plaats van grammatica. Als gevolg hiervan kunnen semantisch identieke codefragmenten verschillend worden getokeniseerd, afhankelijk van oppervlakkige factoren zoals witruimte of de naamgeving van identifiers. Om de impact van deze misalignering te meten, introduceren we TokDrift, een framework dat semantiekbehoudende herschrijfregels toepast om codevarianten te creëren die alleen verschillen in tokenisatie. Over negen code-LLM's, waaronder grote modellen met meer dan 30B parameters, kunnen zelfs kleine opmaakwijzigingen aanzienlijke verschuivingen in het modelgedrag veroorzaken. Laaggewijze analyse toont aan dat het probleem ontstaat in de vroege embeddings, waar subwoordsegmentatie er niet in slaagt om grammatica-tokengrenzen vast te leggen. Onze bevindingen identificeren misaligneerde tokenisatie als een verborgen obstakel voor betrouwbaar codebegrip en -generatie, en benadrukken de noodzaak van grammaticabewuste tokenisatie voor toekomstige code-LLM's.
English
Large language models (LLMs) for code rely on subword tokenizers, such as
byte-pair encoding (BPE), learned from mixed natural language text and
programming language code but driven by statistics rather than grammar. As a
result, semantically identical code snippets can be tokenized differently
depending on superficial factors such as whitespace or identifier naming. To
measure the impact of this misalignment, we introduce TokDrift, a framework
that applies semantic-preserving rewrite rules to create code variants
differing only in tokenization. Across nine code LLMs, including large ones
with over 30B parameters, even minor formatting changes can cause substantial
shifts in model behavior. Layer-wise analysis shows that the issue originates
in early embeddings, where subword segmentation fails to capture grammar token
boundaries. Our findings identify misaligned tokenization as a hidden obstacle
to reliable code understanding and generation, highlighting the need for
grammar-aware tokenization for future code LLMs.