Voorbij het Plafond van Lineaire Scheidbaarheid
Beyond the Linear Separability Ceiling
July 10, 2025
Auteurs: Enrico Vompa, Tanel Tammet, Mohit Vaishnav
cs.AI
Samenvatting
De meeste state-of-the-art Visueel-Taalmodellen (VLMs) lijken beperkt te worden door de lineaire scheidbaarheid van hun visuele embeddings bij abstracte redeneertaken. Dit onderzoek verkent dit "lineaire redeneerknelpunt" door het introduceren van het Lineaire Scheidbaarheidsplafond (LSC), de prestaties van een eenvoudige lineaire classifier op de visuele embeddings van een VLM. We ontdekken dat dit knelpunt wijdverspreid is en niet voortkomt uit slechte perceptie, maar uit tekortkomingen in de redeneerpaden van het taalmodel. We tonen aan dat dit een oplosbaar aligneringsprobleem is. De benodigde interventie is echter taakafhankelijk: het activeren van bestaande paden volstaat voor semantische concepten, terwijl complex relationeel redeneren aanpassing van de kernmodelgewichten vereist. Door postfix-tuning als methodologische controle te gebruiken, vinden we sterke aanwijzingen voor krachtige, sluimerende redeneerpaden binnen VLMs. Voor complexe relationele taken die diepere aanpassing vereisen, leidt het expliciet verbeteren van de representatiekwaliteit echter tot falen van het model bij nieuwe promptformaten, ondanks dat de embeddings goed gescheiden blijven. Uiteindelijk biedt dit werk een nieuwe lens voor VLM-analyse, waaruit blijkt dat robuust redeneren een kwestie is van gerichte alignering, niet simpelweg van verbeterd representatieleren.
English
Most state-of-the-art Visual-Language Models (VLMs) are seemingly limited by
the linear separabilty of their visual embeddings on abstract reasoning tasks.
This work investigates this "linear reasoning bottleneck" by introducing the
Linear Separability Ceiling (LSC), the performance of a simple linear
classifier on a VLM's visual embeddings. We find this bottleneck is widespread
and stems not from poor perception, but from failures in the language model's
reasoning pathways. We demonstrate this is a solvable alignment issue. The
required intervention, however, is task-dependent: activating existing pathways
suffices for semantic concepts, while complex relational reasoning requires
adapting core model weights. Using postfix tuning as a methodological control,
we find strong evidence for powerful, dormant reasoning pathways within VLMs.
However, for complex relational tasks requiring deeper adaptation, explicitly
improving representation quality causes the model to fail on new prompt formats
despite its embeddings remaining well separated. Ultimately, this work provides
a new lens for VLM analysis, showing that robust reasoning is a matter of
targeted alignment, not simply improved representation learning.